Op veel Engelse vliegvelden is het in de avond van 12 oktober 1941 een drukte van belang. Ruim driehonderd bommenwerpers hebben deze zondag opdracht gekregen om doelen in Duitsland aan te vallen.
De vlucht verloopt tot de Nederlandse kust zonder problemen, maar in de omgeving van Harlingen wordt het vliegtuig plotseling onderschept door een Duitse nachtjager. Door de beschieting ontstaat een felle brand in de benzinetanks van de linkervleugel, waardoor een van de motoren uitvalt. De kogels die de Halifax in lichterlaaie zetten zijn afkomstig uit het boordgeschut van een Messerschmitt Bf 110 van het Nachtjagdgeschwader 1, die even eerder vanaf de Fliegerhorst Leeuwarden is opgestegen. De bemanning van de nachtjager bestaat uit de piloot Leopold Fellerer en boordschutterradiotelegrafist Georg Lotze.
Muttart ziet al snel in dat het vliegtuig niet meer te redden is. Hij geeft zijn bemanning de opdracht om uit de bommenwerper te springen en probeert ondertussen het gehavende toestel recht te houden. Omdat de Halifax al veel hoogte heeft verloren, is er voor hem geen tijd meer om zelf het vege lijf te redden. Voor een noodlanding is het al te laat.
Een ooggetuige ziet dat het vliegtuig “brandend, glijdend en zigzaggend door het wolkendek naar beneden komt en parallel aan de Noorderlaan op het dorp Wons af gaat. Voor het dorp vallen nog twee bommen in het Sparlân. De machine verliest een stuk van de vleugel op de Noorderlaan, vliegt over de boerderij van Abbema, langs de boerderij van Johannes Politiek en stort ongeveer 100 meter verderop brandend neer.” De Halifax crasht om 22.17 uur vlakbij deze plek.
De ochtend na de crash wordt het levenloze lichaam van Sergeant Muttart tussen de wrakdelen van de Halifax gevonden. Norman Trayler, die de hele vlucht naast Elmer in de cockpit zit, is vol lof over zijn Canadese piloot: “Hij was een dappere gezagvoerder en hij gaf zijn leven om het onze te redden.”
De andere zeven bemanningsleden slagen er in om tijdig het vliegtuig te verlaten. Kort nadat ze aan hun parachutes zijn geland worden ze krijgsgevangen genomen en overgebracht naar kampen in Duitsland. De eerste jaren zijn de leefomstandigheden daar nog redelijk, maar vanaf de zomer van1944 verslechtert de situatie snel.
Op 12 oktober 2019, 78 jaar na de crash, wordt dit informatiepaneel onthuld in aanwezigheid van tientallen genodigden. Onder hen zijn nabestaanden van de bemanningsleden, die voor de gelegenheid uit Canada en Engeland naar Wons zijn gekomen.